The Tree Of Life (2011)

Regie: Terrence Malick
Met o.a.: Bradd Pitt, Sean Penn, Jessica Chastain, Hunter McCracken
139 Min./ USA

"De nonnen leerden ons dat er twee wegen zijn in het leven - de weg van de natuur en de weg van genade. Je moet kiezen welke je zult volgen. Genade probeert niet om zichzelf te behagen. Ze aanvaardt de minachting, negeren, afkeer. Ze accepteert beledigingen en verwondingen. De natuur wil alleen zichzelf behagen en zorgt ervoor dat anderen dit ook doen. Zij wil hen overheersen. Zij wil haar eigen zin doorzetten. Zij vindt redenen om ongelukkig te zijn wanneer de hele wereld schijnt en liefde lacht door alle dingen heen." Met deze woorden begint The Tree Of Life. Alleen daarover al kan je urenlang filosoferen. De film laat deze twee wegen zien door de ogen van de 11-jarige Jack.
We zien een volwassen Jack die nog altijd worstelt met zijn verleden. Hij blikt terug op zijn jeugd. Hierin is heel duidelijk het bovengenoemde principe terug te vinden. Hij herinnert zich zijn moeder die de weg van genade bewandelde. Zij leerde hem wat liefde, vergeving en vreugde is. Zijn vader verpersoonlijkt de weg van de natuur. Hij probeert zijn zoon met harde hand klaar te maken voor de hardheid van het leven.
Dat The Tree Of Life een spirituele film is moge duidelijk zijn. Er wordt niet alleen nog een citaat uit job 38:4,7 aangehaald. Ook staat de vraag 'waarom God dingen toelaat' centraal in de film. Naast alle inhoudelijke aspecten van de film moet zeker ook gezegd worden dat het camerawerk fenomenaal is en de muziekkeuze schitterend past bij de film. Of The Tree Of Life de terechte winnaar van de Gouden Palm is, daar zullen de meningen over verdeelt blijven. Een feit is in ieder geval dat regisseur Terence Malick ons met The Tree Of Life genoeg stof tot nadenken heeft gegeven.

7,5/10



" The nuns taught us there were two ways through life - the way of nature and the way of grace. You have to choose which one you'll follow. Grace doesn't try to please itself. Accepts being slighted, forgotten, disliked. Accepts insults and injuries. Nature only wants to please itself. Get others to please it too. Likes to lord it over them. To have its own way. It finds reasons to be unhappy when all the world is shining around it. And love is smiling through all things." With these words The Tree of Life begins. Just about this quote you can philosophize for hours. The film shows these two paths through the eyes of the 11-year-old Jack.
We see an adult Jack who still struggles with his past. He looks back on his youth. It is very clear the principle above can be found. He remembers his mother who walked the way of grace. She taught him love, forgiveness and joy. His father personifies the way of nature. He tries to prepare his son for the harshness of life. This often came with violence.
The Tree of Life is in many ways a spiritual film, that is obvious. Not only a Job 38:4,7 is quoted. Also the question "why God allows things" is central in the movie. Besides all the themes of the film should definitely be said that the camera work is phenomenal and the choice of music fits beautifully in the film. Is The Tree of Life the rightful winner of the Palme d'or? People will remain divided opinions about that. The fact is that director Terence Malick has given us plenty to think about with The Tree of Life.

7,5/10

Des Hommes Et Des Dieux (2010)

Regie: Xavier Beauvois
Met o.a.: Lambert Wilson, Michael Lonsdale, Olivier Rabourdin,
122 Min./ France


Des Hommes Et Des Dieux speelt zich af in het Maghrebijnse gebergte in Algerije in de jaren 90. Een groep fransen monniken leven daar aan de rand van een klein islamitisch dorpje. Ze zijn helemaal onderdeel van het dorpsleven. Ze helpen de bewoners van het dorp met hun werkzaamheden, staan met een kraam op de markt, nemen deel aan hun festiviteiten. Daarnaast functioneert een van de monniken als plaatselijke huisarts.
Het terreur en geweld in het land neemt toe en het is slechts een kwestie van tijd tot het geweld ook hun afgelegen dorp bereikt. De Franse overheid raad hun aan om het land te verlaten en terug te keren naar hun vaderland. De monniken worden voor een ingewikkelde keuze gezet. Moeten ze in Algerije blijven? Het land waar God hun een missie heeft gegeven. Of moeten ze kiezen voor hun eigen veiligheid en terugkeren naar eigen land.
De film laat schitterend het leven van de monniken zien, de rituelen, de gebruiken, het dagritme. De besluitvorming over hun toekomst in Algerije is prachtig neergezet en buitengewoon boeiend. De regisseur laat prachtig zien hoe ieder van hen worstelt met dezelfde vraag, maar allemaal op een andere manier hiermee omgaat. Een verhaal van geloof, liefde, toewijding en moed. Een terechte winnaar van 3 'Césars' en de 'Grand Prix' in Cannes.

8/10



Des Hommes Et Des Dieux takes place in the 90's in the Maghreb mountains in Algeria. A group of French monks living there at the edge of a small Muslim village. They are all part of village life. They help the villagers with their work, sell homemade honey at the market, take part in their festivities. Besides one of the monks provides them medical care.
The terror and violence in the country is increasing and it is only a matter of time before the violence reache their remote village. The French embassy advise them to leave the country and return to their homeland. The monks are facing a difficult complicated choice. Should they stay in Algeria? The country where God gave them a mission. Or should they opt for their own safety and return to their home country.
The film gives us a beautiful view into the lives of the monsk. We see the rituals, customs, daily routine. Also their decision on their future in Algeria is beautifully put down and very interesting. The director shows us how each of them struggles with the same question, but all deal with it in a different way. A story of faith, love, devotion and courage. A deserved winner of 3 'Césars' and 'Grand Prix' at the Cannes filmfestival.

8/10