Stellet Licht (2007)

Regie en scenario: Carlos Reygadas
Met: Cornelio Wall, Jacobo Klassen, Maria Pankratz, Miriam Toews, e.a.
142 min. / Mexico / 2007

Stellet licht speelt zich af in de Noord-Mexicaanse streng religieuze Mennonietengemeenschap. De Mennonieten zijn een van oorsprong Frieze doopsgezinde geloofsgemeenschap.
Het verhaal gaat over Johan, een getrouwde man en vader van 6 kinderen. Hij worsteld met zijn geloof. Temeer omdat hij verliefd is op een andere vrouw. Wat moet hij doen? Moet hij zijn vrouw en geloof verraden door de buitenechtelijke relatie aan te gaan of kan hij de keuze maken voor zijn vrouw en kinderen. De strijd die Johan door gaat is prachtig neergezet en weet het gevoel en de emotie over te brengen.
De film valt daarnaast erg op door de (soms pijnlijke) stiltes en de trage, maar o zo mooie shots. De keuze van regisseur Carlos Reygadas om te werken met niet-professionele acteurs en figuranten die ook daadwerkelijk komen uit de Mennonietengemeenschap is eveneens een goede set. Door deze twee aspecten lijkt de film bijna een soort van documentaire. Enige minpunt wellicht voor deze film is de lengte. Met een dikke 140 minuten aan film is het een lange zit. Al met al een prima en zeker interessante film van Mexicaanse bodem.

7,5/10



Silent Light is set in the strict religious Mennonite Community in the north of mexico. The Mennonites are a religious a strict baptist community of Frisian origin.
The story is about Johan, a married man and father of 6 children. He struggles with his faith. Especially since he is in love with another woman. What should he do? Should he betray his wife and believes by having an affair with this woman or should he choose to stay with his wife and children. The struggle which johan experiences is well played. The feelings and emotions strongly come across.
The film though is very slow and has a lot of silences (which give the movie quite some tension). The shots are also very beautiful. The choice of director Carlos Reygadas to work with (mostly) non-professional actors who actually come from the Mennonite Community is also a very good choice. Because of these two aspects the film almost seems like a kind of documentary. Perhaps only downside to this film is the length. With over 140 minutes of film it was a long way. All in all a good and certainly interesting film from Mexican soil.

7.5/10

Doubt (2008)

Regie en scenario: John Patrick Shanley
Met: Meryl Streep, Philip Seymour Hoffman, Amy Adams, Viola Davis e.a.
100 min. / USA / 2008

De toon van de film wordt meteen al gezet bij de eerste beelden die worden getoond. Father Flynn (Phillip Seymour Hoffman) geeft een preek over de twijfels die we in ons geloof kunnen hebben. Het woord twijfel laat de film ook niet meer los. De titel 'Doubt' is dan ook terecht de titel.
Naast de preken die de enigzins liberale Father Flynn geeft is hij ook betrokken bij het wel en wee in de katholiek school in The Bronx, in New York. Hij wordt bijgestaan door de conservatieve sister en tevens school directrice Aloysius (Meryl Streep). De preek van father Flynn laat sister Aloysius niet meer los. De twijfel die father Flynn openlijk vanaf de kansel toonde projecteert sister Aloysius ook naar zijn functie binnen de school.
Wanneer de jonge, naïeve sister James (Amy Adams) merkt dat er meer aan de hand lijkt te zijn tussen Father Flynn en een van de leerlingen, besluit ze dit te delen met sister Aloysius. Wat volgt is een psychologisch drama vol samenzwering.
Na het door een Pulitzerprijs bekroonde toneelstuk kom John Patrick Shanley met een verfilming van zijn eigen werk. En Hoe!! Meteen weet de film 5 oscar nominaties te verdienen, en terecht. Wat mij betreft was een oscar voor met name Meryl Streep, maar misschien ook nog wel Phillip Seymour Hoffman zeker terecht geweest.

9/10

Tropa de Elite (2007)

Regie: José Padilha
Met: Wagner Moura, Caio Junqueara, André Ramiro e.a.
115 min. / Brazilië / 2007

Ik vind het altijd erg gevaarlijk als films vergeleken worden. Zo ook in dit geval. Ik las op een site dat deze film vergeleken wordt met 'Cidade de Deus'. Aangezien ik erg gecharmeerd ben van deze film, roept een vergelijking als deze zowel interesse als angst bij mij op. Haalt de film het niveau wel van 'Cidade de Deus'. Gelukkig kreeg de film de Gouden Beer op het filmfestival in Berlijn. Hetgeen veel goeds beloofd.

Het verhaal gaat over Nascimento, kapitein van de speciale politie eenheid BOPE. Zijn vrouw staat op het punt om te bevallen. Dit is de reden waarom hij zoekt naar een opvolger. Zelf heeft hij twee personen in gedachten, Neto en Matias, die allebei om verschillende redenen op het eerste gezicht niet de meest geschikte personen lijken te zijn. Het speelt zich af in 1997, op de vooravond van het bezoek van de paus aan Brazilie. Het is de taak aan de BOPE om de straten schoon te vegen van drugscriminelen om zo de paus een rustige nacht te bezorgen.
Tropa de Elite geeft een realistisch inzicht in het harde en corrupte leven in de armoedige straten van Rio de Janeiro. De Film is knap gemonteerd met enige tijdsprongen. Door middel van voice over worden de karakters geïntroduceerd. Iets waar ik normaal gesproken niet erg van houdt, maar in dit geval is het wel effectief. De Gouden Beer is dan ook meer dan verdiend.

8/10

Los Abrazos Rotos (2009)

Regie en scenario: Pedro Almodovar
Met: Penélope Cruz, Lluis Homar, Blanca Portillo e.a.
127 min. / Spanje / 2009

Al sinds het filmfestival in Cannes zit ik al te wachten tot deze film eindelijk in het filmhuis bij mij in de buurt draait. Soms is dit pas 2 maanden na de landelijke release datum. Gelukkig is het in dit geval slechts 2 weken. Het gaat hier namelijk niet om een kleine regisseur, maar om Pedro Almodovar. Hij is voornamelijk bekend van films als 'Hable Con Ella' en 'Volver'. En ook in deze film speelt zijn muze Penélope Cruz weer mee.
'Los Abrazos Rotos' verteld het verhaal van de blinde voormalig filmmaker en tegenwoordig schrijver Harry Caine (of Mateo Blanco, zoals zijn echte naam is). Matteo verloor door een dramatisch ongeval zijn zicht en zijn grote liefde Lena (Penélope Cruz).
Zijn Manager Judith en haar zoon Diego zijn sinds het ongeval de enigen nog die hem steunen. Vertellen over zijn verleden doet hij niet en niemand vraagt er naar. Totdat Diego op een dag naar zijn verleden vraagt. Mateo verteld over zijn periode als regisseur, zijn grote liefde Lena. Wat volgt is een hartverscheurend liefdesdrama vol jaloezie, wraak verdriet.
Wederom ben ik na 'Volver' weer erg gecharmeerd van het acteerwerk van Penélope Cruz. Zij weet haar rol weer prachtig neer te zetten. De regie is mooi, maar toch enigzins rommelig en haalt daardoor het niveau niet van de eerder genoemde films. Al met al een prima film, maar geen meesterwerk.

7/10

Control (2007)

Regie en scenario: Anton Corbijn
Met: Sam Riley Samntha Morton, e.a.
122 min. / 2007

Wat kan je nog vertellen over een grootheid als Anton Corbijn. Wellicht de grootste fotograaf uit de popgeschiedenis. Iedereen wil met hem werken. Eén van zijn grootste kenmerken is dat hij in zijn foto's voornamelijk grofkorrelig in zwart-wit schiet. Erg verrassend was het dan ook niet om te zien dat Corbijn besloot deze film in deze toon te filmen. Des te beter past het echter bij het leven van Ian Curtis, waar deze biopic over gaat.
Control verteld het verhaal van Ian Curtis, frontman van de legendarische post-punk groep Joy division. Opgroeiend in een klein Engels stadje besluit hij zijn idolen David Bowie en Iggi Pop na te volgen en auditie te doen voor de band die later Joy Division zou heten. Door hard werken weet de band meer en meer bekendheid te verwerven. Dit heeft echter verstrekkende gevolgen voor Ian. Hij krijgt relatieproblemen door een nieuwe liefde die hij ontmoet tijdens het touren. Hij raakt verstrikt in zijn eigen wereld van angst, depressie en droefheid.
Naast het verhalende en kunst aspect van deze film wil ik ook nog het acteer talent benadrukken van Sam Riley, die niet alleen het karakter van Ian perfect weet neer te zetten, maar zelfs nog het stem geluid. Riley heeft namelijk zelf de partijen ingezongen.
Al met al een sombere, melancholische, maar o zo prachtige film, die niet alleen het verhaal verteld over een legendarisch muzikaal talent, maar tevens een ode is aan de band Joy Division.

7,5/10

Bride Flight (2008)

Regie: Ben Sombogaart, Scenario: Marieke van der Pol
Met: Karina Smulders, Waldemar Torenstra, Anna Drijver, Elise Schaap e.a.
130 min. / Nederland / 2008

Als filmliefhebber heb ik eigenlijk altijd iets tegen de Nederlandse film gehad. Nederlandse films staan bekend om hun nutteloze seksscenes, veel gevloek en het neerzetten van een uitermate liberaal land waar alles moet kunnen. Toch is er een kanteling te zien in de Nederlandse film. Het verhaal begint meer en meer de boventoon te voeren. Daarnaast begint de Nederlandse film ook meer en meer richting de Arthouse te trekken, hetgeen denk ik een goed teken is.

In 'Bride Flight' verteld Ben Sombogaart (regisseur van onder meer 'De Tweeling' en 'Het Zakmes') het verhaal van de drie jonge bruiden Ada, Marjorie en Esther en de ambitieuze avonturier Frank. Zij ontmoeten elkaar in het vliegtuig 'The Flying Dutchman' die meedoet aan een Vliegrace van London naar Christchurch (Nieuw Zeeland). Zij emigreren naar Nieuw Zeeland om daar vol goede moed een nieuw leven op te starten.
Het verhaal wordt in 3 verschillende tijden verteld. Allereerst de reis in 1953, vervolgens de reünie in 1963 en het verhaal in het heden. Ben Sombogaart weet als geen ander, net als in zijn film de tweeling, het verleden door middel van relaties naar het heden te trekken. Het gevolg is een prachtig verhaal van relaties die door een gebeurtenis met elkaar verweven zijn. Wat mij betreft zou dit de Bride Flight de Nederlandse inzending voor de 'Oscars' mogen zijn. Prima film van Nederlandse Bodem.

8/10